Poszukiwanie swoich mocnych stron i przyjmowanie komplementów od innych to niekiedy prawdziwa sztuka. Jeśli chcesz, aby twoje dziecko nabyło tę umiejętność i potrafiło w sposób naturalny dostrzegać w sobie jak i w innych to, co dobre, to od najmłodszych lat chwal je.
Zdarza się, że chwaląc udzielamy krytyki, na przykład: „Pięknie, a nie mogłeś tak zrobić od razu?” albo: „Całkiem nieźle, chociaż mogłeś się bardziej postarać”. Chwal w sposób przemyślany. Nie oceniaj, lecz mów o tym, co widzisz i czujesz. „Zmyłeś naczynia. Jest mi przyjemnie, gdy mogę wejść do czystej kuchni” albo „Narysowałeś dom, komin, drzewo. Miło mi, bo widzę, że rysujesz coraz więcej elementów”, „Włączyłeś telefon i odebrałeś go. Cieszę się, bo mogłam się z tobą skontaktować w nagłej sytuacji”. Opisując to, co widzisz: „Ułożone książki, po segregowane zeszyty” i dodając to, co czujesz: „Przyjemnie mi patrzeć na tak zorganizowany ład na biurku”, wzmacniasz w dziecku to zachowanie, które chcesz, aby było utrwalone i nazywasz to, co zrobił. Dzięki temu dziecko rozwija świadomość siebie, zaradność, a także uczy się przyjmowania i prawienia komplementów, a to wpływa na jego poczucie własnej wartości.